سنسور فوتوالکتریک

Photoelectric sensors

سنسورهای فوتوالکتریک

دیگر نمی توان فن آوری اتوماسیون صنعتی را بدون سنسورهای فوتوالکتریک به عنوان "چشم مصنوعی" تصور کرد. سنسورهای فوتوالکتریک در جایی مورد استفاده قرار می گیرند که نیاز به تشخیص قابل اعتماد و غیر تماسی از موقعیت دقیق اشیاء لازم باشد.باید توجه داشت که متریال و جنس شی مورد نظر جهت ردیابی و آشکار کردن از اهمیت بسیار بالایی در انتخاب این سنسورها برخوردار می باشد. در مقایسه با سنسورهای القایی ، سنسورهای فوتوالکتریک دارای طیف بسیار گسترده تری جهت ردیابی هستند. سنسورهای فوتوالکتریک رفت و برگشتی دارای طیف گسترده ای می باشند که این سیستم از دو مؤلفه جداگانه تشکیل شده است: فرستنده و گیرنده. چراغ فقط یک راه را پوشش می دهد (از فرستنده به گیرنده). نکته ای که وجود دارد این است که اثرات منفی درجهت استفاده از این سنسورها وجود دارد مانند گرد و غبار موجود در هوا ، گرد و غبار روی لنزها ، بخار یا غبار که البته این اثرات بلافاصله در سیستم اختلال ایجاد نمی کند. برای سنسورهای فوتوالکتریک رفلکتوری ، فرستنده و گیرنده در یک محفظه گنجانیده شده اند. با استفاده از رفلکتور ، نور منتقل شده به گیرنده برمی گردد. در این سنسورها فرستنده و گیرنده در یک مجموعه گنجانده شده اند .سنسورهای رفلکتوری با سیستم بدون قطبش با نور مادون قرمز کار می کنند ، در واقع سیستم هایی با فیلتر قطبی سازی با نور قرمز مرئی. سنسورهای فوتوالکتریک یک طرفه برای تشخیص مستقیم اشیاء استفاده می شوند. فرستنده و گیرنده در یک محفظه یکپارچه شده اند. فرستنده نوری ساطع می کند که توسط جسم شناسایی شده و توسط گیرنده مشاهده می شود. بازتاب نور از یک شی ارزیابی می شود. بنابراین اجزای کاربردی اضافی (مانند بازتابنده برای سنسورهای بازتابنده یکپارچهسازی با سیستمعامل) برای عملکرد یک سنسور فوتوالکتریک یک طرفه موردنیاز نیستند.